همانطور که همه شما می‌دانید امروزه بسیاری از بیماری‌ها بر اثر استفاده از مواد غذایی با ترکیبات شیمیایی به وجود می‌آیند. برخی از غذاهای حاوی آنتی اکسیدان مصنوعی که در محصولات گوشتی و پروتئینی مورد استفاده قرار گرفته‌اند؛ بسیار نگران کننده بوده و اثرات سوء مختلفی، مانند آلرژی، سردرد، آسم و درماتیت بر سلامت انسان خواهد گذاشت. اکثر مواد افزودنی‌های مصنوعی سیستم عصبی و غدد درون ریز را مورد حمله قرار می‌دهد.
با توجه به اینکه افزودنی‌های مصنوعی و طبیعی مختلفی موجود است تا از رشد و گسترش میکروارگانیسم‌های مضر در غذا جلوگیری کند؛ بنابراین افزایش آگاهی در مورد ایمنی افزودنی و نگهدارنده‌های غذایی نیاز است تا مصرف کننده از گرایش به مواد غذایی دارای نگهدارنده مصنوعی و شیمیایی که در دراز مدت به بدن آسیب زیادی می‌رساند، اجتناب کنند.
FDA دلیل اصلی برای استفاده از افزودنی غذایی را این موارد ذکر می‌کنند: حفظ ایمنی، تازگی و طراوت مواد غذایی، افزودن ارزش غذایی و بهبود طعم و ظاهر مواد غذایی.
افزودنی‌های شیمیایی
در واقع بسیاری از نگهدارنده‌های مصنوعی مشتقات ترکیبات طبیعی هستند اما به علت انجام فرآیندهای گوناگون جهت افزایش خاصیت نگهدارندگی، به موادی مضر و آسیب زا تبدیل می‌گردد. بیشتر نگهدارنده‌های شیمیایی از اسیدها هستند و عملکرد آن‌ها بدین صورت است که اسیدیته غذاها را افزایش می‌دهند و با میکروارگانیسمها مبارزه می‌کنند. نگهدارنده‌های مصنوعی ممکن است مشتق شده از یک موجود زنده و یا انواع گیاهان باشد مانند بنزوات‌ها، پروپیونات‌ها و سوربات‌ها. برخی از این افزودنی‌ها، مشتق شده از موجودات غیر زنده هستند. مانند سولفیت‌ها و نیترات‌ها.
انواع نگهدارنده‌های مصنوعی به سه بخش ضد میکروبی، آنتی اکسیدان‌ها و عوامل شلات کننده دسته بندی می‌گردد.
ابتلا به آلزایمر از عوارض نگهدارنده‌های مصنوعی در بلند مدت
عوامل ضد میکروبی
عوامل ضد میکروبی برای از بین بردن باکتری‌ها و نیز جلوگیری از رشد کپک‌ها به مواد غذایی افزوده می‌گردد. همچنین ایمنی غذا و ماندگاری را افزایش می‌دهد. این مواد غذایی عبارتند از: بنزوات‌ها، سوربات‌ها، پروپیونات‌ها و نیترات‌ها.
سولفیت
سولفیت یکی دیگر از افزودنی‌های مصنوعی بسیار پر کاربرد است و در انواع مواد غذایی به ویژه نوشیدنی‌ها به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی برای جلوگیری از تشکیل باکتری‌ها استفاده می‌گردد. مطالعه‌ای در سال 2012 نشان داد که افزودنی سولفیت موجود در غذا ممکن است سبب ایجاد آسم، و واکنش‌های آلرژیک به صورت دوره‌ای گردد. سولفیت گروهی از ترکیبات هستند که از مولکولهای باردار گوگرد که با اکسیژن ترکیده شده‌اند؛ به وجود می‌آید. سولفیت‌ها سابقه طولانی در حفظ غذا دارند زیرا خواص آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی سولفیت‌ها سبب حفظ طعم و رنگ غذا می‌شود. مواد نگهدارنده اصلی سولفیت شامل سولفیت سدیم ، بی سولفیت سدیم ، متابی سولفیت سدیم ، بی سولفیت پتاسیم ، متابی سولفیت پتاسیم و دی اکسید گوگرد است. سولفیت ها عموماً در محلول غوطه ور از طریق اسپری روی غذاها اعمال می شوند. سولفیت‌ها باعث آلرژی شده که در افراد مختلف به صورت تنگی نفس، خس خس سینه، سرفه، افزایش علائم آسم، حالت تهوع و بثورات پوستی است.
چاشنی‌های جوجه کباب آلس پایس صددرصد طبیعی و بدون مواد نگهدارنده هستند.
نیترات‌ها
نیترات‌ها نمک‌های اسید نیتروز هستند. نیترات سدیم بیشترین استفاده را دارد که به گوشت و ماهی اضافه شده و از رشد باکتری‌هایی مانند کلستریدیوم بوتولینوم– باکتری مسئول بوتولیسم (یک بیماری فلج است که عامل ایجادکنندهٔ آن سمی است که توسط باکتری‌ها تولید می‌گردد) جلوگیری می کند. نیترات‌ها دارای برخی از پیامدهای سلامتی هستند. درصدی از سمی بودن این ماده نگهدارنده منجر به تولید نیتروزامین‌ها شده و سرطان زا هستند. طبق مطالعات انجام گرفته؛ محققان ارتباط بالقوه‌ای را بین افزایش سطح نیترات در غذا و افزایش مرگ و میر ناشی از بیماری آلزایمز، پارکینسون و دیابت نوع 2 پیدا کردند. پروتئین‌های معده با نیترات واکنش نشان می‌دهند که سبب تولید یک ماده سرطان زا خواهد شد. جالب است بدانید که میزان حساسیت افراد به این نگهدارنده‌های مصنوعی متفاوت است.
بنزوات‌ها
بنزوات‌ها ترکیباتی بر پایه بنزوئیک اسید هستند. این ماده نگهدارنده به طور معمول برای نگهداری نوشابه‌های گازدار، داروها، خمیردندان و محصولاتی مانند ترشیجات افزوده می‌گردد. پرکاربرد‌ترین نوع بنزوات، بنزوات پتاسیم، نمک پتاسیم و بنزوئیک اسید است که مانع از رشد کپک، مخمر و باکتری می‌شود. سدیم بنزوات همچنین در حفظ آب میوه‌ها، ترشی، قره قوروت، سالاد، مارگارین (کره گیاهی)، مربا و ژله مورد استفاده قرار می‌گیرد. لازم است بدانید هنگامی که بنزوات‌ها با اسید اسکوربیک (ویتامین c) ترکیب شود، بنزن‌هایی را ایجاد می‌کند که سرطان زا هستند و باعث بیش فعالی در کودکان می‌گردد. این ماده به عنوان یک عامل ضد میکروبی در غذاهایی با pH زیر 3.6 از جمله سس سالاد ، نوشیدنی های گازدار ، آب میوه ها و سس های غذای شرقی مانند سس سویا و سس اردک استفاده می شود. همچنین در برخی از دهانشویه ها به عنوان افزودنی‌های مصنوعی استفاده می شود.
اسید سیتریک
پروپریونات‌ها
این دسته، ترکیبات پروپونیک اسید هستند که بیشتر برای جلوگیری از تشکیل کپک در محصولات پخته شده استفاده می‌گردد. یکی از متداول‌ترین آن‌ها پروپریونات کلسیم است که برای جلوگیری از رشد کپک بر روی نان استفاده می‌شود. سدیم پروپریونات نیز به طور گسترده جهت نگهداری نان، شکلات، پنیر و شیرینی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله عوارض این ماده می‌توان به سندروم روده تحریک پذیر، بیقراری و اختلال در خواب اشاره کرد.
سوربات‌ها
ترکیباتی همانند اسید سوربیک را شامل می‌شود و اغلب برای جلوگیری از فساد مواد غذایی در محصولاتی مانند نان، محصولات لبنی، سالاد و محصولات میوه‌ای و ماهی دودی استفاده می‌شود. پتاسیم سوربات از متداول‌ترین نگهدارنده مواد غذایی در جهان محسوب می‌شود. برخی از افراد به سوربات‌ها واکنش شدیدی نشان می‌دهند که علائم آن به صورت خارش دهان، گلو، چشم و یا پوست ظاهر می‌شود. سوربات‌ها همچنین باعث ایجاد میگرن نیز می‌شود و در مواردی با افزایش سطح پتاسیم سبب بیماری‌های کلیوی می‌گردد. از سوربات ها برای جلوگیری از رشد کپک ها ، مخمرها و قارچ ها در غذاها یا نوشیدنی ها با pH زیر 6.5 استفاده می شود.
سوربات، نگهدارنده محصولات لبنی
نگهدارنده‌های آنتی اکسیدانی
این گروه از افزودنی‌های مصنوعی واکنش مواد غذایی با اکسیژن را به حداقل می‌رساند و بدین صورت از فساد غذایی جلوگیری می‌نماید. آنتی اکسیدان ترکیبی شیمیایی است که دارای خاصیت جلوگیری از فرآیندهای اکسید کننده در محصولات غذایی است. برخی از آنتی اکسیدان‌های طبیعی از جمله رتینوئیدها (ویتامین A) و اسید آسکوربیک (ویتامین C) که در میوه‌ها و سبزیجات نیز یافت می‌گردد. آنتی اکسیدان‌های مصنوعی شامل هیدروکسی تولوئن بوتیله (BHT) و هیدروکسیانیزول بوتیله (BHA) هستند که در نان، چربی‌ها و انواع روغن مورد استفاده قرار می‌گیرد. خوب است بدانید برخی از نگهدارنده‌های آنتی اکسیدانی نیز به طور طبیعی در بعضی از غذاها وجود دارند.
عوامل شلاته کننده
یون‌های فلزی در محصولات غذایی تاثیرات نامطلوبی مثل افت طعم و کاهش ارزش غذایی را دارند. در واقع عوامل شلاته کننده موادی هستند که با مقدار کمی از فلزات مانند آهن، مس و یا فلزات سنگین ترکیب شده و اینگونه از واکنش‌های مخرب مثل فساد مواد غذایی بازمی دارند. عوامل شلاته کننده در جلوگیری از فساد مواد غذایی بسیار کاربردی بوده و از آن ها به عنوان ترکیبات نگهدارنده در مواد غذایی ضروری استفاده می‌گردد. به طور کلی عوامل شلاته کننده در واکنشی با فلزات، پیوند ایجاد کرده و این یونها را از دسترس خارج می کنند. این عوامل در صنایع مختلفی از جمله صنعت غذا و داروسازی کاربرد دارند. اینگونه باعث کاهش تغییرات حسی و اثرات نامطلوب فلزات سنگین مانند افت طعم فرآورده های غذایی، ممانعت از قهوه‌ای شدن در نوشیدنی‌ها، میوه ها و سبزیجات و نیز جلوگیری از اکسیداسیون ترکیبات دارای چربی از طریق درگیر کردن فلزات می‌شود. استفاده از شلاته کننده هایی برای درمان بیماری‌هایی مانند بیماری‌های انگلی کاربرد دارد.
برای خرید چاشنی‌های آلس پایس اینجا کلیک کنید.
خیلی عالی بود
ممنون بابت زحماتی که می کشین