اسانس های بستنی

بستنی یکی از محبوب‌ترین دسرها و خوراکی‌های تابستانی است که در اکثر کشورها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این خوراکی سرد و شیرین از ترکیب شیر، قند، اسانس و مواد پودری مختلف تهیه می‌شود.

ترکیب شیر و قند به عنوان ماده‌ای اساسی برای تهیه بستنی به کار می‌رود. به این مخلوط ممکن است موادی مانند کره، آرد یا شیر خشک و همچنین اسانس‌های طعم‌دهنده مانند وانیل، شکلات، میوه و غیره اضافه شود. پس از ترکیب مواد، مخلوط را در دستگاه بستنی سازی قرار داده و با ایجاد حرارت، مواد تبدیل به یک خمیر کرمی می‌شوند که پس از سرد شدن، به صورت بستنی شکل گرفته و آماده برای مصرف می‌شود.

بستنی در انواع مختلفی از جمله بستنی لاکتوزی، بستنی آبمیوه، بستنی خامه‌ای، بستنی شکلاتی، بستنی سنتی و غیره تهیه می‌شود. این خوراکی سرد و شیرین به عنوان یک دسر خوشمزه در روزهای گرم تابستان، برای بسیاری از افراد، از جمله بزرگان و کودکان، طرفدار پیدا کرده است.

بستنی نوعی دسر منجمد است، که باید شامل حداقل ۱۰٪ چربی شیر باشد. مقدار این چربی می‌تواند از ۱۰ تا ۱۶ درصد تغییر یابد که معمولاً بستنی‌ها حاوی ۱۴٪ چربی شیر هستند، همچنین بستنی می‌تواند شامل دیگر انواع لبنیات مثل خامه باشد که به همراه مواد شیرین‌کننده و طعم‌دهنده تهیه می‌شود. اولین کارخانه صنعتی بستنی‌سازی جهان در سال ۱۸۵۱در مریلند، کار خود را آغاز نمود. بستنی دارای تنوع‌های گوناگونی است. مانند بستنی‌های سنتی، بستنی‌های ایتالیایی یا میوه‌ای، میلک شیک‌ها و بستنی‌های یخی. قدمت دسرهای یخی در چین به ۴ هزار سال قبل می‌رسد. یک نوع از این دسرها با قرار دادن سنگ نمک و برف در جداره‌های ظروف حاوی شربت تهیه می‌شد (نمک باعث می‌شود دمای یخ‌زدن آب به زیر صفر برسد) و نوع دیگری با قرار دادن شیر، برنج کاملا پخته به همراه ادویه در داخل برف تهیه می‌شد. بستنی یخی هم با آب‌میوه، عسل و ادویه درست می‌شد. این دسرهای یخی از مسیرهای تجاری وارد ایران هم شدند. همچنین حدود ۴ هزار سال پیش در ایران دسر یخی فالوده با استفاده از یخ، گلاب، آرد برنج رشته‌ای و زعفران و طعم‌دهنده‌های دیگر ساخته می‌شد.نوعی بستنی با نام بستنی سنتی یا ایرانی در ایران رواج دارد که دارای طعم زعفران و رنگ زرد می‌باشد. این بستنی همراه با خلال پسته و تکه‌های بزرگخامه‌است و طرفداران زیادی دارد.اکبر مشتی یکی از اولین کسانی بوده که در ایران بستنی فروشی داشته است. بستنی اکبر مشتی با نوع خارجی آن بسیار متفاوت بود. ایرانی‌ها استفاده از گلاب و زعفران را بر ثابت کننده‌ها ترجیح می‌دادند.پیش از این بستنی‌های سه رنگ در بسیاری از شهرها رواج داشت که رنگ زرد آن زعفرانی، سفید آن وانیلی و رنگ قهوه‌ای دارچینی بود که توسط استاد بستنی ساز این سه رنگ به هم چسبیده و در ظروف یک بار مصرف فروخته می‌شدند. در اینجا بد نیست به بستنی یخی سنتی گیلکها که به آن اسکمو می گویند نیز اشاره نمایم که از اخته وآلوچه وآلبالو درست می‌شود که در سطح شهر رشت همه مردم با نام عموسالاری که بهترین اسکمو اخته‌ای شهر را به صورت دوره گردی وفروش با دوچرخه انجام می دادآشنا هستند.البته در حال حاضر بعضی ها از کمپوت آلبالو و ثعلب اسکمو درست می کنند.